DiversityWest

De Simpsons

By Friday 8 February 2008 No Comments

Bush Sr., toenmalig president van Amerika, grappend verkondigde dat hij het land liever op de Waltons dan op de Simpsons wilde laten lijken


De Simpsons, achtergronden bij het nieuws

Je kunt de Amerikanen van alles verwijten, maar één ding staat vast: ze hebben een schitterende beeldcultuur. Neem de Cosbyshow, waar voor het eerst een zwarte welvarende familie te zien is als illustratie van het zwarte emancipatieproces en die en passant de waarden en normendiscussie meeneemt. De Cosby’s waren feitelijk de opvolger van de Waltons, een show met een zo groot waarden en normengehalte dat Balkenende er een punt aan kan zuigen. Godzijdank zijn er ook dwarsliggers. En de moeder aller dwarsligshows is de Simpsons family.
Deze (tekenfilm)serie laat het leven van een familie zien in Springfield, een doorsnee Amerikaanse provinciestad. De middenklassefamilie Simpson is even herkenbaar als de sterren en strepen van de vlag. Ze ontlenen hun namen aan de familie van hun schepper, Matt Groening. De serie, eerste prime time tekenfilmserie sinds de jaren zestig, is gebaseerd op herinneringen aan Groenings familie en aan de familie van vrienden, gecombineerd met zijn herinneringen aan alle tv-series in zijn leven. Tot zover niks geks. Maar in bijna alle afleveringen speelt een maatschappelijke kwestie op de achtergrond, waarvan de teneur meestal is dat binnenlandse politiek eigenlijk geen zin heeft en dat bijna alles wat met Washington te maken heeft achterlijk is en/of corrupt. In veel afleveringen komen misdadige burgemeesters voor; internationale gebeurtenissen krijgen veel aandacht en migranten staan midden in het economisch verkeer: Kwik-E-Mark in het centrum van Springfield is van de Indiër Apu Nahasapeemapetilon. De Simpsons mogen dan een middenklassefamilie zijn – vader Homer werkt op de locale nucleaire energiecentrale, mams Marge is huisvrouw – maar Bart, de zoon, is op een haar na delinquent.
Eenmaal on air in 1990 veroverde de serie en groot publiek en werd zo populair dat Bush Sr., toenmalig president van Amerika, grappend verkondigde dat hij het land liever op de Waltons dan op de Simpsons wilde laten lijken. Hij dook ook zelf een keer op in de serie. Maar niemand herkende hem toen hij uit de auto stapte en riep: “Hello, I’m George Bush”. Pas toen hij er wanhopig aan toevoegde: “I am ex-president George Bush”, begon het geklap en gehoera van de inwoners. Inmiddels zijn de Simpsons in meer dan zestig landen te zien. Wie zijn zij?
Bart is de meest onbegrepen Simpson. Hij is constant gefrustreerd door de benauwd denkende inwoners van Springfield, die hem uitsluitend beoordelen op zijn acties. In zijn hart is hij een goed kind met een paar slechte ideeën, een paar echt slechte ideeën en één of twee ideeën die op dit moment door de plaatselijke aanklager op hun merites worden beoordeeld. Eigenlijk is Bart een gewone Amerikaanse scholier. Hij houdt van skateboarden, kauwgum, verzorgt zijn knuffelolifant en kijkt graag naar Hellraiser-tekenfilms (vraag daar naar in de videotheek!).
Als toegewijd echtgenoot laat Homer zijn vrouw weinig te klagen. Alleen onder druk gezet bij een huwelijksadviseur gaf Marge een keer toe dat Homer verjaardagen, jubilea en vakanties (zowel religieuze als seculiere) vergeet, met zijn mond open kauwt, met randfiguren in bars voor randfiguren rondhangt, zijn neus in handdoeken snuit en ze vervolgens terughangt en zichzelf krabt met sleutels. Toch is Homer iemand die van zijn familie houdt en zijn best doet dit te bewijzen, ook al maakt hem dat hem belachelijk.
Marge is het knooppunt dat de Simpsons bij elkaar houdt, week na week. Heel subtiel legt ze de grens van de uitgaven van dit middenklassengezin bij een elektrische garagedeuropener en wat wisselingen in de kleding van de kinderen. Hierdoor kunnen de kosten van de donutverslaving en het bier van Homer worden betaald of zulke noodzakelijke onkosten als een dagtrip naar India om de eigenaar van de Kwik-E Mart te ontmoeten.
Lisa heeft iets van beide ouders. Ze heeft het gezond verstand, de ethiek van het harde werken en de sympathie voor anderen van haar moeder. Van Homer heeft ze haar achternaam. Haar enorme intelligentie en morele autoriteit geeft haar een unieke positie in deze familie – en niet te vergeten zelfs in heel Springfield.
Door de jaren heen is de jongste Maggie opgegroeid van een schattig speen-zuigend kindje tot een lieflijk speenzuigend kind dat haar eerste woordje gezegd heeft: “Pappie”. In 5 jaar tijd heeft zij dus één woord geleerd, wat haar in hun vocabulaireontwikkeling een plaats oplevert juist achter Bart en een beetje voor Homer.
De Simpsons zijn grappig en bijtend, maar vooral: verfrissend, nooit te beroerd om de draak te steken met welke autoriteit dan ook. Het is voor de 25 miljoen Amerikanen die er naar kijken een spiegel van hun samenleving.

Farhad Golyardi

Farhad Golyardi

Farhad Golyardi is a sociologist, researcher, and editor of Eutopia Institute, a transnational gathering place of thinkers and writers whose research interests include the Middle East, Populism, social movements, and cultural diversity.