DiversityPolitics

Nederlandse dj’s

By Thursday 27 August 2009 No Comments

Een vreemde week in een vreemde tijd: het was in mei. Aan het einde van de avond kijk ik even bij het TMF muziekkanaal naar interviews met bekende internationale Nederlandse dj’s. Zij worden bevraagd naar de achtergrond van hun successen in de wereld. Een week waarbij zelfmoord-aanslagen hebben plaatsgevonden ver buiten en binnen de grenzen van Europa. Een week waarbij her en der werd gepraat over het Europa wat geografisch groter is geworden. Op veel plaatsen praat nieuw en oud Europa over ‘zoektochten naar culturele eenheid’ of stelt men zich de vraag hoe alle Europeaan zich nu voelen of badineert men over: wat is Europa?

Er komt erg weinig uit al die gesprekken. Soms is er een te hoge verwachting van snelle ontwikkelingen in de wereld. In de culturele sector moet bijvoorbeeld snel gezocht worden naar ‘bindingsmiddelen der Europeanen’. Het is lachwekkend te zien hoe binnen een kleine stad als Amsterdam hiernaar gezocht moet worden terwijl wij tevens als ‘Europeaan’ landelijk 26.000 mensen gaan uitzetten, die hier reeds vele jaren wonen en ons de bedoelde bindmiddelen kunnen aanreiken.

Dan komen er per 1 mei door de Europese uitbreiding een paar miljoen mensen bij, die miljarden Euro’s krijgen als kapitaal voor maatschappelijke injecties en nog steeds moet ons Nederlandse geringe aantal van een paar duizend mensen het veld ruimen. Contrasten in schaamteloze tijden. In een tijd dat in de kranten openlijk over ‘afval-migranten’ wordt gesproken en over ‘hard werkende’ nieuwe landen die bij Europa horen. Hier wordt een kunstmatige deling gemaakt die in de toekomst meer van zich zal laten horen.

Van een mooie, nette en schone ‘Europa’ bijeenkomst fietste ik naar mijn shoarma tent in Amsterdam. Een van de Afghaanse medewerkers is er niet. Zijn vriend vertelde me dat hij een van de duizenden is die het land uit moeten. Hij probeerde naar Denemarken te gaan en is helaas gepakt en zit nu in een vreemdelingenbewaring. Kleine verhalen van persoonlijke drama’s. Maar juist deze drama’s zijn niet meer in de ‘maatschappelijke mode’. Een dag later zit ik aan bij een kleine bruiloft. Een Hollandse Brabantse jongen trouwt met een Iraans meisje. Hij bekeert zich tot de islam. Daar zit ik in een hoek te kijken naar twee volwassen en hoogopgeleide mensen. De ouders van de jongen zitten er ook. Een Afghaanse geestelijke vertelde hen over de islam en zijn barmhartige intentie. De jongen en zijn ouders zitten een uur lang te luisteren naar zijn verhaal. Aan het eind van de ceremonie zegt de Brabantse jongen een aantal Arabische zinnen na en krijgt een document ter hand. Hij is vanaf vandaag een Hollandse Brabantse moslim. Zijn ouders lopen naar hem toe en feliciteren hem. Op dat moment leek het of ik alles aan het dromen was, maar dit bleek geenszins het geval.

Vreemde gebeurtenissen in vervreemdende tijden.

Ik moet denken aan een oude en prachtige Perzische metafoor van Hakim Sana’i dd. 1131. Hij is de eerste dichter die deze metafoor gebruikte in zijn ‘Hadiqat al-Haqiqa’ or the enclosed garden of truth, ofwel: ‘de gesloten tuin aan de waarheid’: ‘Om de werkelijkheid waar te nemen moet men in een donkere kamer een olifant betasten. Ieder beschrijft dit met de eigen individuele kracht tot verbeelding. De slurf zal veelal beschreven worden als een pijp, het oor als een waaier, de poten als pilaren enzovoorts. Ook al verschilt de perceptie van een ieder en is ook ieders standpunt in de kamer weer anders: iedereen raakt dezelfde ene werkelijkheid aan.’

En o ja, de Nederlandse dj’s vertelden dat hun succes te maken heeft met een brede blik en kennis die niet beperkt was tot de Nederlandse grenzen. Zij zochten in veel landen naar interessante ontwikkelingen. De ‘transculturele’ bevindingen hebben ze verwerkt in hun werk. Hierdoor ontstaat een mooie en interessante mix van muziek die herkenbaar is voor velen.

Dit is nu precies wat ontbreekt in het huidige klimaat van de gesloten, nationalistische en kleine burgerij der Nederland.

Farhad Golyardi

Farhad Golyardi

Farhad Golyardi is a sociologist, researcher, and editor of Eutopia Institute, a transnational gathering place of thinkers and writers whose research interests include the Middle East, Populism, social movements, and cultural diversity.

Leave a Reply

 

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.